Tijdloos. .. 😉?!

 

Waar de tijd is blijven liggen, daar wil ik heen. Ik wil gaan waar "no one has gone before". Ik kijk omhoog, waar de schitteringen mij hoofdpijn bezorgen en waar niets is wat het lijkt. Het is de paradoxale consequentie van wat nooit tegelijkertijd kan gebeuren, ook al buig ik diep voor zoveel toevalligheden, ik denk niet dat het gevolg was dat ik erover kon nadenken, maar hier besta ik vreemd genoeg.

 

Ik voel aan alles wat ik lief heb dat ik stilaan verdamp, maar ik treur niet, want het universum zal er wel zijn ding mee doen.