ik heb het gebed aan de woning verpand
met stukjes uit geschriften die ik wou stelen
haar inhoud is rein, gaat me niet vervelen
ze troost me, zelfs als de waarheid niet landt

het liefste heb ik haar onberekenbaar
zodat ze in mijn oude huid kan kruipen
tergend traag naar de handen kan sluipen
en laat nadenken over een klein gebaar

sterk is ze, onafhankelijk, niet te breken
schuif zelf bij ongelovigen naar binnen
die haar met zuchten en gekreun kleden

​​​​trots is ze, al lijkt haar termijn verstreken
en valt er voor haar nog weinig te winnen
in haar frêle handen gaapt het verleden