Bibliothecaresse Marga hield van stilte, alfabetische orde en boeken die nooit nat werden. Daarom begreep niemand waarom ze vrijwillig meedeed aan de jaarlijkse “Bieb-Bom Duik” — een ludieke estafette in het lokale zwembad waarbij deelnemers een boek over het water moesten transporteren zonder het nat te maken. Het publiek juichte, de collega’s schaterden, maar Marga stond daar met haar knot strak als een duikplank en een bibliotheekboek over vissen in haar handen.

“Als het nat wordt, betaal jij het,” siste haar collega Bert, die het hele idee had bedacht.

Ze nam een aanloop. Het zwembad schitterde onder de TL-verlichting. Met een sierlijke sprong landde ze... precies midden in het ondiepe bad.

Boek: droog. Marga: doorweekt.

Het publiek juichte nog harder.

“En dáár hebben we de plotwending!” riep Marga, terwijl ze uit het bad klauterde met een dramatisch gebaar. “Het boek ging over overleven in water. Ik wilde het even realistisch maken.”

De jury gaf haar bonuspunten voor creativiteit én humor.

Sindsdien heeft Marga een eigen plank in de bibliotheek: “Nat maar niet vergeten – avonturen van een bibliothecaresse.” En elk jaar duikt ze opnieuw, met een ander boek en een nog gekker excuus.

Ze zegt: “Kennis moet je onderdompelen. Soms letterlijk.”